నా భక్తుణ్ణి నేను ఎన్నటికీ పతనం కానివ్వను-సాయిబాబా.

ఎవరి ఆకలిని వాడు తీర్చుకొనే ప్రయత్నానికి ఏదో వృత్తిని చేపట్టాలి . ఆ వృత్తికి న్యాయంచేస్తే , పనిచేసే సంస్థకూడా వాడిని ఆదరించి , వాడి కష్టానికి తగ్గ వేతనాన్ని సమకూర్చి గౌరవిస్తుంది …

వృత్తిని గౌరవించి , కష్టపడేవాడికి బ్రతుకుతెరువుకు ఎన్నడూ లోటనేది కలగదు.

విత్తనం నాటి , ఒక ఎత్తుకు మొలక ఎదిగేంతవరకూ నీరుపోస్తూ సంరక్షించుకోవలసింది మనిషి కర్తవ్యం.

ఎదిగినచెట్టు , భూమిలోని సారంతో శాకోపశాఖలుగా విస్తరిoచి , ఫలాలను అందించడం ప్రకృతిధర్మం ..

ఆశ్రయించినవారి మనసుకు విత్తనమనే జ్ఞానోపదేశం చేసి , అవగాహన కుదిరేంతవరకూ , చేయిని వదలక సంరక్షించడం సద్గురు బాద్యత ..

విషయజ్ఞానం ఒంటపట్టించుకొని , ఆత్మావగాహనతో మనసును విస్తరించుకొని ఆ జ్ఞానఫలాన్ని అనుభవించే ప్రయత్నంచేయడం సాధకుడి ధర్మం.

చట్టాలు , శాసనాలు మనిషి అవకాశవాదంలో , మారుతున్న వ్యవస్థకు రక్షణగా అనేక మార్పులు జరుగుతూంటాయి ..

వేదమూ , శాస్త్రమూ , నీతీ , నియమము అవి ఎప్పటికీ శిలాశాసనాలే ..మనిషి చుట్టూ అవి పరిభ్రమించవు ..మనిషి తనజన్మ సార్ధకతకు వాటిని ఆశ్రయించి , సత్ఫలితానికి తాపత్రయపడవలసిందే ..

జబ్బుచేసి , ముదరపెట్టుకొంటే అది ప్రాణానికే హానికలిగించవొచ్చు ..

కష్టమైనా ప్రారంభదశలో రెండు చేదు గుళికలు మింగి వోర్చుకొంటే , ఆ జబ్బు దరిదాపుల్లో లేకుండా పోతుంది ..

గురువును ఆశ్రయించడం కాకతాళీయంగా కూడా జరగవొచ్చు .. యిలా ఎందరో , బాబా సశరీరంగా ఉన్నప్పుడు దర్శించుకొన్న సంఖ్య లక్షల్లోనే ఉంటుంది ..అయినా చివరివరకూ ఆయన చూపిన మార్గాన్ని అనుసరించి , ధన్యులైనవారెందరో సచ్చరిత్రలో మిగిలిన పాత్రలే ప్రత్యక్ష సాక్షులు ..

అమ్మ ఎంత ప్రేమగలదే అయినా , బిడ్డకు సుస్తీ చేస్తే , వాడి క్షేమంకోసం బలవంతంగా అయినా చేదుమందును మింగిస్తుంది ..