‘‘నా లీలలు చూడాలని వచ్చి, వాడాకి వెళ్తావా? ఆగు! చూద్దూగాని.’’

అనంతకోటిబ్రహ్మాండ నాయకరాజాధిరాజయోగిరాజపరబ్రహ్మశ్రీసచ్చిదానందసమర్థసద్గురుసాయినాథ్మహరాజ్కీజై!!

ముందు భాగం కోసం ఇక్కడ  క్లిక్ చేయండి

(సాయి బాబా వారి భక్తులకి మనవి : బాబా జీవిత చరిత్రను చిన్న చిన్న కథల రూపం లో పిల్లలకు అందచేసే విధముగా రచయిత వ్రాశారు. కల్పితాలు అనుకోవద్దు అని మనవి.)

 

భీమా మాట్లాడలేదేదీ.మధ్యాహ్నం ఆరతి ప్రారంభమయింది. పాటలు పాడి ఆరతిచ్చారు బాబాకి. ఆరతి అయిపోయింది. అంతా ‘శ్రీశ్రీశ్రీ సమర్థ సద్గురు సాయినాథ్‌ మహారాజుకీ జై’ అన్నారు.

ద్వారకామాయిలో కోలాహలం ప్రారంభమయింది. వరుసలో నిలబడి, ఒకొక్కరూ బాబా పాదాలకు నమస్కరించసాగారు. పాద నమస్కారాలు అయిపోయాయి. లేచి నిల్చున్నారు బాబా.‘‘ఎవరి వాడాకు వారు వెళ్ళండి, నేను పిలిచే వరకూ ఎవరూ బయటికి రావద్దు.’’ గట్టిగా అరిచి చెప్పారు బాబా.

ఎందుకు? ఏమయింది? అని ఎవరూ అడిగేందుకు సాహసించలేదు. బాబా చెప్పినట్టుగానే అంతా వాడాలకు బయల్దేరారు. పరుగందుకున్నారు. భీమా కూడా పరిగెత్తబోయాడు. చొక్కా పట్టుకుని ఎవరో లాగినట్టుగా ఆగిపోయాడు. బాబా సమీపించారతన్ని.‘‘నువ్వెక్కడికి వెళ్తున్నావు?’’ అడిగారు.‘‘వాడాకి’’

‘‘నా లీలలు చూడాలని వచ్చి, వాడాకి వెళ్తావా? ఆగు! చూద్దూగాని.’’ అన్నారు బాబా.భక్తులంతా వెళ్ళిపోయారు. శ్యామా, భీమా ఇద్దరే ఉన్నారు ద్వారకామాయిలో. అయోమయంగా శ్యామాని చూశాడు భీమా.

‘‘వాణ్ణేం చూస్తావు, నన్ను చూడు.’’ అన్నారు బాబా. భీమా ముఖాన్ని తన వైపునకు తిప్పుకున్నారు.‘‘నా లీలలు చూడాలని, నన్ను పరీక్షించాలని వచ్చావుగా, ఆగు! చూద్దువుగాని.’’ అన్నారు బాబా. భయపడ్డాడు భీమా. ఆకాశం కేసి చూశారు బాబా.

 సూర్యుడు మండిపోతున్నాడు. ఎక్కడా ఎలాంటి మబ్బులూ లేకుండా కెరటాలు లేని సముద్రంలా ఉంది ఆకాశం. బాబా కన్నెర్రజేసి చూశారు. అంతే! సూర్యుడు కనుమరుగయిపోయాడు. ఆకాశం విరిగిపోయింది. మబ్బులమయ మయిపోయింది. కారుమబ్బులు ఒక్కసారిగా కమ్ముకున్నాయి.

బాబా మరింతగా కన్నెర్రజేసి చూశారు. పెనుగాలి చుట్టుముట్టింది. ఉరుములూ, మెరుపులూ ఆకాశం అల్లకల్లోలమయిపోయింది. వాన ప్రారంభమయింది. ఇటు గాలి…అటు వాన. నిలబడలేకపోయాడు భీమా.

శ్యామా పరిస్థితి కూడా అలాగే ఉంది. గాలివానకి ఇద్దరూ కొట్టుకుపోతారనిపించింది. భయపడ్డారు. ద్వారకామాయి స్తంభాలని పట్టుకుని వేలాడారు. గాలి లాగేస్తోంది. నీరు ముంచేస్తోంది. అయిపోయింది. ప్రాణాలుపోతున్నాయి అనుకున్నారిద్దరూ.

‘‘బాబా! కాపాడు బాబా, కాపాడు.’’ అరిచారిద్దరూ.ప్రాణభయంతో విలవిల్లాడుతున్న భీమాని చూశారు బాబా.‘‘చాలు బాబా చాలు, నీ లీలలు చాలు, నన్ను రక్షించు.’’ అన్నాడు భీమా.

‘‘చాలా’’ అడిగారు బాబా.‘‘చాలు, నన్ను రక్షించు.’’ భీమా గొంతు వేడుకోలుగా వినవచ్చింది.

ఆకాశం కేసి చూశారు బాబా. ‘ఆగిపోండి’ అన్నట్టుగా చేత్తో సైగ చేశారు. అంతే! మెరుపులు ఆగిపోయాయి.

ఉరుములు ఆగిపోయాయి. మబ్బులు మాయమయిపోయాయి. ఇంతగాలీ ఏమయిపోయిందో ఎక్కడికి వెళ్ళిపోయిందో వెళ్ళిపోయింది. వాన కూడా లేకుండాపోయింది. ఆకాశం ముందు ఎలా ఉందో అలాగే ఉండి, కనిపించసాగింది. సూర్యుడు ఎప్పటిలాగే మండిపోతున్నాడు.‘‘చేసిన లీలా, చూసిన లీలా చాలన్నావుగా, వెళ్ళిరా’’ భీమాతో అన్నారు బాబా.

చేతుల్రెండూ జోడించి, శ్యామాని ఆసరా చేసుకుని బయటపడ్డాడు భీమా. ద్వారకామయి బయటకు వచ్చి చూశారిద్దరూ. ఎక్కడా ఒక్క నీటి చుక్క లేదు. ఆశ్చర్యపోయారిద్దరూ.

ఆసరికి బాబా అనుజ్ఞ అయిందేమో! వాడాల్లోంచి భక్తులు బయటకి రాసాగారు. ‘బతకు జీవుడా’ అని నీరసంగా నడచి వస్తున్న శ్యామా-భీమాల్ని చూసి ఓ భక్తుడిలా అన్నాడు.

‘‘ఏంటండీ ఈ ఎండ. పొద్దున నుంచీ చంపేస్తోంది. చల్లగా చినుకుపడితే బాగుణ్ణు.’’చినుకేం ఖర్మ, జడివానే కురిస్తేను. అంతా మాయ. కాదు కాదు, లీల. బాబాలీల.

దేవుడిలీల అనుకున్నాడు భీమా. అనుభవం అయితేనేగాని, తత్త్వం బోధపడదనుకున్నాడు.

 

తరువాత భాగం కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి

ప్రియమైన సాయి భక్తులకు ఒక మనవి. బాబా తో మీకు జరిగిన అనుభవాలను మాతో పంచుకో గలరు
మా ఈమెయిలు: saibabaleelas@gmail.com

Latest Miracles:

• “దేవుణ్ణి నమ్మడానికి ఋజువులూ, సాక్ష్యాలూ కావాలా? తప్పుకాదూ?’’
• భగవానుని లీల…..సాయి@366 మే 26….Audio
• బాబావారితోతార్ఖడ్ కుటుంబమువారి స్వీయానుభూతులు పదనాల్గవ భాగం–Audio
• ‘‘ఇక మీదట నేను మాట్లాడను. నా సమాధి మాట్లాడుతుంది.’’
• నీటి దీపాలతో నిండిపోయిన ‘ద్వారకామయి’ – (5వ. భాగం)